ژاپن در اواخر قرن نوزدهم و دوره میجی، به اولین کشور غیرغربی دارای قانون اساسی تبدیل شد و در این

مقطع زمانی در مسیر صنعتی شدن و بخصوص توسعه صنایع سبک گامهای مهمی برداشت. ژاپن در

طول جنگهای جهانی اول و دوم، به دلیل دغدغه تامین تجهیزات مورد نیاز جنگ، صنایع سنگینی

همچون فولاد را توسعه داد ولی در سال 1945 به کشور مغلوب جنگ جهانی دوم تبدیل و توسط آمریکا

اشغال شد. شکست ژاپن در جنگ بخشی از ظرفیت تولید و زیرساختهای این کشور را از بین برد

و شرایط اقتصادی به حدی در نیمه دوم دهه 40 میلادی برای این کشور سخت شد که با کمکهای

خارجی هم در تامین ابتداییات معیشت عمومی دچار مشکل بود.

ژاپن به رغم ویرانیهای فراوان حاصل از جنگهای جهانی، به فاصله تنها سه دهه پس از جنگ

جهانی دوم به دومین اقتصاد جهان سرمایه داری تبدیل شد و مسیر توسعه اقتصادی این کشور ، مورد

توجه اندیشمندان مختلف قرار گرفته است. همانطور که در این کتاب مورد تاکید قرار گرفته است،

در باب چگونگی توسعه ژاپن در میان اندیشمندان جنگ روایتهایی وجود دارد و به نظر میرسد

دولت توسعه گرای ژاپن، مجری سیاست صنعتی انتخابی و هدفمند در این کشور بوده و همین موضوع

توضیح دهنده توسعه ژاپن است. وزارت تجارت بین الملل و صنعت ) MITI ( که در سال 1949 میلادی

و در اولین سالهای پس از جنگ تاسیس شده است، نهاد متولی توسعه صنعتی ژاپن یا به تعبیر

نویسنده این کتاب آژانس راهبر این کشور بوده و نقش محوری آن، قابل انکار نیست. وزارت تجارت

بین الملل و صنعت، از میزان بهینه مداخله در اقتصاد آ گاهی داشت و در دوره بازسازی که به واسطه

ویرانی نیاز به مداخلات بیشتر بود، بالاترین سطح مداخله را داشته و هر چه از بازسازی فاصله گرفته

شد، سطح مداخلات این نهاد کاهش یافت.